آنچه در این صفحه می خوانید:
معرفی مصاحبه شغلی
مصاحبه شغلی مصاحبه ای است شامل مکالمه بین متقاضی شغل و نماینده کارفرما که برای ارزیابی متقاضی استخدام، انجام می شود. مصاحبه ها یکی از محبوب ترین روش ها برای انتخاب کارمندان است. مصاحبه ها بسته به اینکه تا چه حد در ساختار سؤال ها متفاوت باشد، از یک مکالمه کاملاً بدون ساختار و چرخه آزاد تا مصاحبه ساختاری که در آن متقاضی لیستی از سؤالات از پیش تعیین شده، انجام می شود.
مصاحبه شغلی معمولاً قبل از استخدام انجام می شود. مصاحبه معمولاً قبل از ارزیابی مطالب پیشنهادی از نامزدهای علاقمند، احتمالاً با بررسی درخواست های شغلی یا خواندن رزومه ها، انجام می شود. پس از این مرحله، تعداد کمی از نامزدهای مصاحبه شده انتخاب می شوند.
فرصت های احتمالی مصاحبه شغلی شامل رویدادهای شبکه ای و شغلی است. مصاحبه شغلی یکی از مفیدترین ابزارها برای ارزیابی کارمندان بالقوه محسوب می شود. این امر همچنین منابع قابل توجهی را از طرف کارفرما می طلبد. مصاحبه همچنین به داوطلب امکان می دهد فرهنگ سازمانی و خواسته های شغلی را ارزیابی کند.
دورهای متعدد مصاحبه شغلی و یا سایر روش های انتخاب کاندیدا ممکن است در مواردی که کاندیدای زیادی وجود دارند، مورد استفاده قرار گیرند. دورهای اولیه که بعضاً "مصاحبه های غربالگری" نامیده می شوند و معمولاً بسیار کوتاه و عمیق تر خواهند بود. رویکرد مصاحبه اولیه متداول مصاحبه تلفنی است. این امر به ویژه در مواردی متداول است که نامزدها در نزدیکی کارفرما زندگی نمی کنند و این مزیت را دارند که هزینه های خود را برای هر دو طرف پایین نگه دارند. از سال 2003، مصاحبه ها از طریق نرم افزار ویدئو کنفرانس، مانند اسکایپ برگزار شده است. پس از مصاحبه با همه نامزدها، کارفرما به طور معمول مطلوب ترین نامزد (ها) را انتخاب می کند و مذاکره برای پیشنهاد شغلی را آغاز می کند.
فرآیند مصاحبه شغلی
یک راه برای فکر کردن در مورد روند مصاحبه به سه مرحله جداگانه، البته مرتبط با آن است: (1) مرحله قبل از مصاحبه که قبل از ملاقات مصاحبه کننده و نامزد انجام می شود، (2) مرحله مصاحبه که مصاحبه انجام می شود، و (3) مرحله پس از مصاحبه که مصاحبه کننده قضاوت صلاحیت نامزدها را انجام می دهد و تصمیمات نهایی را می گیرد. اگرچه این سه مرحله جدا به نظر می رسند، اما با هم مرتبط هستند. یعنی، برداشت از کاندید در مرحله اول ممکن است بر نحوه مشاهده فرد در مرحله بعدی تأثیر بگذارد.
مرحله قبل مصاحبه
مرحله قبل مصاحبه شامل اطلاعاتی است که از قبل در اختیار مصاحبه کننده قرار می گیرد (به عنوان مثال، رزومه ها، نمرات آزمون، اطلاعات سایت شبکه های اجتماعی) و تصوراتی که مصاحبه کنندگان درباره متقاضیان از این اطلاعات قبل از تعامل واقعی چهره به چهره بین این دو فرد انجام می دهند. در این مرحله، مصاحبه كنندگان احتمالاً درمورد خصوصیاتی كه فرد را برای رسیدن به موقعیت ایده آل می كند، ایده هایی دارند. مصاحبه كنندگان نیز معمولاً به صورت رزومه، نمرات آزمون یا تماس های قبلی با متقاضی، اطلاعات مربوط به متقاضی را در اختیار دارند. مصاحبه كنندگان اغلب اطلاعاتی را كه در مورد متقاضی دارند با ایده های خود در مورد كارمند ایده آل برای ایجاد ارزیابی از پیش نمایش نامزد ادغام می كنند.
به این ترتیب، مصاحبه كنندگان معمولاً حتی قبل از تعامل واقعی مصاحبه چهره به چهره، تصور می كنند. امروزه با پیشرفت های تکنولوژیکی اخیر، مصاحبه كنندگان اطلاعات بیشتری در مورد برخی از نامزدها در اختیار دارند. به عنوان مثال، مصاحبه كنندگان می توانند اطلاعاتی را از موتورهای جستجو (به عنوان مثال گوگل، بینگ، یاهو)، وبلاگ ها و حتی شبکه های اجتماعی بدست آورند (مثلاً لینکدین، فیس بوک، توییتر). در حالی که برخی از این اطلاعات ممکن است مربوط به شغل باشد، برخی از آنها ممکن نیست.
مرحله مصاحبه
مرحله مصاحبه مستلزم انجام واقعی مصاحبه، تعامل بین مصاحبه کننده و متقاضی است. برداشت های مصاحبه کننده اولیه درباره متقاضی قبل از مصاحبه ممکن است بر مدت زمانی که مصاحبه کننده در مصاحبه با متقاضی، رفتار مصاحبه کننده و سؤال از متقاضی، و ارزیابی های بعد از مصاحبه مصاحبه کننده تأثیر می گذارد، تأثیر بگذارد. برداشتهای از پیش نمایش همچنین می تواند بر آنچه فرد مصاحبه کننده در مورد مصاحبه شونده به یاد می آورد، تأثیر بگذارد، از مصاحبه یادآوری کند، و اینکه چگونه یک مصاحبه کننده آنچه را که متقاضی در مصاحبه می گوید و آنچه انجام می دهد را تفسیر می کند، تأثیر می گذارد.
از آنجا که مصاحبه ها بطور معمول به صورت چهره به چهره، از طریق تلفن یا از طریق کنفرانس ویدئویی (به عنوان مثال اسکایپ) انجام می شوند، آنها یک تعامل اجتماعی حداقل بین دو فرد هستند. بنابراین، رفتار مصاحبه شونده در طول مصاحبه ممکن است اطلاعات را به مصاحبه شونده "نشت" کند. یعنی شما بعضی اوقات می توانید در طول مصاحبه بگویید که آیا مصاحبه کننده درباره شما مثبت یا منفی فکر می کند. دانستن این اطلاعات در واقع می تواند بر نحوه رفتار متقاضی تأثیر بگذارد و منجر به اثر پیش بینی خود برآورده شود.
به عنوان مثال، مصاحبه كنندگان كه احساس می كنند مصاحبه كننده تصور نمی كنند واجد شرایط بودن باشند، ممكن است مضطرب تر باشند و احساس كنند كه برای اثبات صلاحیت بودن نیاز به احساس نیاز دارند چنین اضطرابی ممکن است در انجام مصاحبه و انجام افکار اصلی مصاحبه کننده مانع عملکرد آنها شود. از طرف دیگر، مصاحبه گرانی که مصاحبه گر را درک می کنند معتقدند که برای کار واجد شرایط هستند، ممکن است در طی تبادل احساس راحتی و راحتی بیشتری داشته باشند، و به تبع آن، در عمل مصاحبه بهتر عمل کنند. به دلیل ماهیت پویا مصاحبه، تعامل بین رفتارها و افکار هر دو طرف یک فرایند مداوم است که به موجب آن پردازش اطلاعات انجام می شود و رفتار، افکار و ارزیابی های بعدی را آگاه می کند.
مرحله پس از مصاحبه
پس از انجام مصاحبه، مصاحبه شونده باید ارزیابی از صلاحیت مصاحبه شونده برای سمت را تشکیل دهد. مصاحبه گر به احتمال زیاد تمام اطلاعات، حتی از مرحله قبل از مصاحبه را در نظر می گیرد و آن را یکپارچه می کند تا یک ارزیابی بعد از بازدید از متقاضی ایجاد کند. در مرحله آخر فرآیند مصاحبه، مصاحبه شونده از ارزیابی خود از نامزد (یعنی به صورت رتبه بندی مصاحبه یا داوری) برای تصمیم گیری نهایی استفاده می کند. بعضی اوقات از ابزارهای دیگر انتخاب (به عنوان مثال، نمونه کار، تست توانایی های شناختی، تست شخصیت) در ترکیب با مصاحبه برای تصمیم گیری در مورد استخدام نهایی استفاده می شود. با این حال، مصاحبه ها رایج ترین وسیله انتخاب در آمریکای شمالی است.
برای مصاحبه شونده
اگرچه توضیحات مربوط به روند مصاحبه فوق بر چشم انداز مصاحبه کننده متمرکز است، اما متقاضیان کار نیز اطلاعاتی در مورد شغل و / یا سازمان جمع آوری می کنند و قبل از مصاحبه، برداشت هایی را شکل می دهند. مصاحبه بصورت مبادله ای دو طرفه است و متقاضیان نیز تصمیم می گیرند که آیا شرکت مناسب برای آنها است یا خیر. در اصل، مدل فرایند نشان می دهد که مصاحبه یک تعامل جداگانه نیست، بلکه یک فرآیند پیچیده است که با دو طرف تشکیل داوری و جمع آوری اطلاعات آغاز می شود و با تصمیم نهایی مصاحبه کننده به پایان می رسد.
انواع مصاحبه شغلی
انواع مصاحبه ها وجود دارد که سازمان ها می توانند انجام دهند. آنچه در همه انواع مصاحبه یکسان است، با این حال، ایده ساختار مصاحبه است. اینکه مصاحبه چقدر ساختار یافته است، یا به طور یکسان در بین متقاضیان تهیه و اجرا شده است، به تعداد عناصر مشخص موجود در آن مصاحبه بستگی دارد. به طور کلی می توان مصاحبه را هم با توجه به محتوا (یعنی سؤالاتی که پرسیده می شود) و هم برای فرآیند ارزیابی (یعنی نحوه پاسخ دادن متقاضیان به سوالات) استاندارد سازی کرد. هنگامی که یک مصاحبه به صورت استاندارد انجام می شود، احتمال اینکه رتبه بندی یک مصاحبه شونده به دلیل کیفیت پاسخ های وی به جای عوامل غیر شغلی و غالباً پریشان کننده مانند ظاهر باشد، افزایش می یابد. ساختار مصاحبه مناسب تر تصور می شود که روی یک زنجیره است، از ساختاری کاملاً بدون ساختار گرفته تا کاملاً ساختار یافته. با این حال، ساختار اغلب با داشتن فقط دو دسته رفتار می شود (یعنی ساختار یافته در مقابل بدون ساختار)، که بسیاری از محققان معتقدند رویکرد خیلی ساده است.
بدون ساختار
مصاحبه بدون ساختار، یا مصاحبه ای که تعداد خوبی از عناصر استاندارد سازی را شامل نمی شود، رایج ترین شکل مصاحبه امروز است. مصاحبه های بدون ساختار معمولاً به صورت آزاد جریان دارند. مصاحبه شونده می تواند سوالات را تغییر دهد یا احساساتی را که احساس می کند بهترین است، جابجا کند و مصاحبه کنندگان مختلف ممکن است پاسخ های متقاضی را به همان شیوه ارزیابی نکنند یا نمره دهند. در مورد چگونگی تعامل مصاحبه شونده و مصاحبه شونده قبل، حین یا بعد از مصاحبه نیز هیچ راهنمایی وجود ندارد. مصاحبه های بدون ساختار در اصل به مصاحبه گر این اجازه را می دهد تا مصاحبه را انجام دهد، اما فکر می کند بهترین است.
با توجه به اینکه مصاحبه های بدون ساختار می توانند براساس مصاحبه کننده تغییر کنند، جای تعجب ندارد که مصاحبه های بدون ساختار معمولاً توسط مصاحبه کننده ترجیح داده می شود. مصاحبه كنندگان تمایل دارند كه به توانایی خود در ارزیابی دقیق مصاحبه كنندگان اطمینان یابند، تشخیص دهند كه آیا متقاضیان جوابهای خود را دروغ می گویند، و به قضاوت خود درمورد اینكه فرد كاندیدای خوبی برای شغل است اعتماد می كند. مصاحبه های بدون ساختار به مصاحبه كنندگان این اجازه را می دهد كه آزادانه این كار را انجام دهند. با این حال تحقیقات نشان می دهد که مصاحبه های بدون ساختار در واقع بسیار غیرقابل اعتماد یا متناقض بین مصاحبه ها هستند. این بدان معناست که دو مصاحبه کننده که با همان شخص مصاحبه انجام می دهند، ممکن است موافق نباشند و نامزد را بطور یکسان ببینند، حتی اگر در همان مصاحبه با آن متقاضی حضور داشته باشند. اغلب مصاحبه گرانی که مصاحبه های بدون ساختار انجام می دهند، موفق به شناسایی نامزدهای باکیفیت برای کار نمی شوند.
ساختار یافته
ساختار مصاحبه درجه ای است که مصاحبه یکسان است و در بین متقاضیان یکسان انجام می شود. مصاحبه های ساختاری نیز به عنوان مصاحبه هدایت شده، منظم و یا الگوی شناخته شده، هدف از ساختن هر دو محتوا (اطلاعات مورد نظر و همچنین اجرای تعامل) و ارزیابی (نحوه ارزیابی متقاضی) است. مصاحبه به طور خاص، محققان معمولاً به 15 عنصر مورد استفاده قرار می دهند که می توانند برای مصاحبه و ارزیابی روند مصاحبه مشابه باشند. درجه ساختار مصاحبه غالباً تصور می شود که این عناصر در حین انجام مصاحبه شامل چه مواردی می شوند.