آموزش ایکس ام ال

آنچه در این صفحه می خوانید:

معرفی XML

Extensible Markup Language به اختصار XML با معنای زبان نشانه‌گذاری گسترش‌پذیر، زیرمجموعه ی زبان SGML است و یک زبان نشانه گذاری بسط پذیر محسوب می شود. اما بر عکس SGML این زبان در طراحی وب کاربرد دارد. این زبان در سال ۱۹۹۶ توسط کنسرسیوم جهان وبی معرفی شد. می توان گفت امروزه تقریباً همه تکنولوژی های خدمات وب، گرافیک برداری، RDF و غیره فقط با XML صورت می گیرد.

XML یک زبان نشانه گذاری است که مجموعه ای از قوانین را برای رمزگذاری اسناد به فرمت تعریف می کند که هم قابل خواندن توسط انسان و هم قابل خواندن با ماشین است. مشخصات جهانی کنسرسیوم وب جهانی XML 1.0 مشخصات 1998 و چندین مشخصات مرتبط دیگر، XML را تعریف می کند.

اهداف طراحی XML بر سادگی، عمومی و قابلیت استفاده در اینترنت تأکید دارد. این یک فرمت داده متنی با پشتیبانی قوی از طریق یونیکد برای زبان های مختلف انسانی است. اگرچه طراحی XML بر اسناد متمرکز است، اما این زبان برای بازنمایی ساختارهای داده دلخواه مانند مواردی که در سرویس های وب استفاده می شود، به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. چندین سیستم شمای برای کمک به تعریف زبان های مبتنی بر XML وجود دارد، در حالی که برنامه نویسان برای کمک به پردازش داده های XML، رابط های برنامه نویسی بسیاری از برنامه ها (API) را توسعه داده اند.

تاریخچه XML

تطبیق پذیری SGML برای نمایش اطلاعات پویا توسط ناشران اولیه رسانه های دیجیتال در اواخر دهه 1980 قبل از ظهور اینترنت قابل درک بود. در اواسط دهه 1990 برخی از متخصصان SGML با شبکه جهانی وب آن زمان تجربه جدیدی را کسب کرده بودند و معتقد بودند که SGML راه حل هایی را برای برخی از مشکلاتی که احتمالاً با بزرگ شدن وب با آن ها روبرو شده ارائه می دهد. دن کانولی هنگامی که در سال 1995 به کارمندان پیوست، SGML را به لیست فعالیتهای W3C اضافه کرد. کار از اواسط سال 1996 شروع شد که مهندس سان میکروسیستم، جان بوساك منشور تهیه كرد و همكاران خود را به خدمت گرفت. بوساک در جامعه کوچکی از افراد که هم در SGML و هم در شبکه تجربه کرده بودند به خوبی در ارتباط بود.

XML توسط یک گروه کاری متشکل از یازده عضو تشکیل شده است که توسط یک گروه با 150 عضو پشتیبانی می شود. بحث فنی در لیست پستی گروه بهره برگزار شد و مسائل با اجماع یا در صورت عدم موفقیت، رأی اکثریت کارگروه حل شد. سوابق تصمیمات طراحی و معقولات آن ها توسط مایکل سوپربرگ-مک کوئین در 4 دسامبر 1997 گردآوری شد. جیمز کلارک به عنوان رهبر فنی کارگروه خدمت کرده است. نام های دیگری که مورد بررسی قرار گرفته اند عبارتند از: "MAGMA" ،"SLIM" و "MGML".

سردبیران در ابتدا تیم بری و مایکل سوپربرگ-مک کوئین بودند. در نیمه راه این پروژه، بری مشاوره با Netscape را پذیرفت و اعتراضات گسترده ای را از طرف مایکروسافت برانگیخت. از بری موقتاً خواسته شد كه استعفا دهد. این منجر به اختلاف نظر شدید در کارگروه شد که سرانجام با انتصاب ژان پولی مایکروسافت به عنوان سومین ویراستار حل شد.

گروه کاری XML هرگز چهره به چهره ملاقات نکرد. طراحی با استفاده از ترکیبی از ایمیل و ارتباطات هفتگی از راه دور انجام شد. تصمیمات اصلی در مورد طراحی شدید بین اوت و نوامبر 1996، هنگامی که اولین پیش نویس کاری از مشخصات XML منتشر شد، به دست آمد. کار طراحی بعدی تا سال 1997 ادامه یافت و XML 1.0 در 10 فوریه 1998 به توصیه W3C تبدیل شد.

ویژگی های XML

  • قابلیت تبادل اطلاعات بین برنامه ها و پایگاه داده
  • امکان ایجاد مدلی برای نمایش اطلاعات بر روی دستگاه های مختلف
  • قابلیت ذخیره سازی برای داده ها
  • قابلیت تعریف تگ های نشانه گذاری
  • سهولت در یادگیری
  • قابلیت خواندن متن از طریق اکثر مرورگرها و داده ها
  • امکان ایجاد محتوای با ارزش تر از ظاهر صفحه
  • طراحی راحت تر سایت
  • اسناد قابل حمل را در بین سیستم ها و برنامه ها ایجاد می کند. با کمک XML می توانید داده ها را به سرعت بین سیستم عامل های مختلف تبادل کنید.
  • XML داده ها را از HTML جدا می کند.
  • XML فرایند تغییر بستر را ساده می کند.

کاربرد XML

ماهیت دلیل ضروری بودن زبان های نشانه گذاری گسترده در زبان نشانه گذاری و در زبان استاندارد نشانه گذاری عمومی توضیح داده شده است. صدها قالب با استفاده از نحو XML ایجاد شده است، از جمله RSS، Atom، SOAP، SVG و XHTML. قالب های مبتنی بر XML به عنوان پیش فرض بسیاری از ابزارهای بهره وری اداری، از جمله مایکروسافت آفیس (Office Open XML)، OpenOffice.org و LibreOffice، و iWork اپل تبدیل شده است. XML همچنین زبان اصلی پروتکل های ارتباطی مانند XMPP را فراهم کرده است. برنامه های کاربردی برای Microsoft .NET Framework از پرونده های XML برای پیکربندی استفاده می کنند و لیست ذخیره سازی پیکربندی ساخته شده بر روی XML است.

بسیاری از استانداردهای داده های صنعت، مانند OpenTravel Alliance، FpML، MISMO و مدل تبادل اطلاعات ملی مبتنی بر XML و ویژگی های غنی از مشخصات شماتیک XML هستند. بسیاری از این استانداردها کاملاً پیچیده هستند و توصیف چند هزار صفحه غیر معمولی نیست. در انتشار، معماری تایپ اطلاعات داروین یک استاندارد داده داده صنعت XML است. XML برای تأکید بر قالب های مختلف انتشار به طور گسترده استفاده می شود.

XML به طور گسترده در معماری سرویس گرا (SOA) استفاده می شود. سیستم های مختلف با تبادل پیام های XML با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. قالب تبادل پیام به عنوان یک شماتیک XML استاندارد شده است. از این طرح به عنوان طرح كانونی نیز یاد می شود. XML برای تبادل داده از طریق اینترنت در استفاده مشترک قرار گرفته است.

  • XML در بسیاری از جنبه های توسعه وب استفاده می شود.
  • XML اغلب برای جدا کردن داده ها از ارائه استفاده می شود.
  • XML داده ها را از ارائه جدا می کند.
  • XML اطلاعاتی در مورد نحوه نمایش ندارد.
  • از داده های XML مشابه می توان در سناریوهای مختلف ارائه استفاده کرد.
  • به همین دلیل، با XML، جدایی کامل بین داده ها و ارائه وجود دارد.

تفاوت بین HTML و XML

XML و اچ تی ام ال زبان های نشانه گذاری هستند که برای اهداف مشخص تعریف شده اند و چندین تفاوت دارند. تفاوت قبلی این است که در XML مفاهیمی برای تعریف عناصر جدید وجود دارد در حالی که HTML مشخصات خاصی را برای تعریف عنصر جدید ارائه نمی دهد و از تگ های از پیش تعریف شده استفاده می کند. XML می تواند برای ساختن زبان های نشانه گذاری استفاده شود در حالی که HTML خود یک زبان نشانه گذاری است.

  • HTML برای تسهیل انتقال اسناد مبتنی بر وب طراحی شده است. در مقابل، XML برای فراهم کردن قابلیت همکاری با SGML و HTML و سهولت اجرای ایجاد شده است.
  • XML مخفف زبان نشانه گذاری eXtensible است در حالی که HTML مخفف Hypertext Markup Language است.
  • XML به طور عمده در انتقال داده ها متمرکز است در حالی که HTML در ارائه داده ها متمرکز است.
  • XML محتوا هدایت می شود در حالی که HTML با فرمت هدایت می شود.
  • XML حساس مورد است در حالی که HTML حساس به Case نیست.
  • XML پشتیبانی از مکان های نام را در حالی که HTML پشتیبانی از مکان های نام ارائه نمی دهد.
  • XML برای بستن برچسب بسیار سخت است در حالی که HTML دقیق نیست.
  • برچسب های XML قابل گسترش هستند در حالی که HTML دارای برچسب محدود است.
  • برچسب های XML از پیش تعریف نشده هستند در حالی که HTML دارای برچسب های از پیش تعریف شده است.

مثال های XML

اسناد XML باید حاوی یک عنصر Root باشد که والدین همه عناصر دیگر است:


<root>
  <child>
    <subchild>.....</subchild>
  </child>
</root> 

در این مثال <note> عنصر اصلی است:


<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<note>
  <to>Tove</to>
  <from>Jani</from>
  <heading>Reminder</heading>
  <body>Don't forget me this weekend!</body>
</note> 

یکی دیگر از نمونه های از XML، مثال کتاب ها:

    <bookstore>  
      <book category="COOKING">  
        <title lang="en">Everyday Italian</title>  
        <author>Giada De Laurentiis</author>  
        <year>2005</year>  
        <price>30.00</price>  
      </book>  
      <book category="CHILDREN">  
        <title lang="en">Harry Potter</title>  
        <author>J K. Rowling</author>  
        <year>2005</year>  
        <price>29.99</price>  
      </book>  
      <book category="WEB">  
        <title lang="en">Learning XML</title>  
        <author>Erik T. Ray</author>  
        <year>2003</year>  
        <price>39.95</price>  
      </book>  
    </bookstore>  

نظرتون درباره این نوشته چیه؟ عالیه بد نیست خوب نبود