آموزش میکروکنترلر ARM

آنچه در این صفحه می خوانید:

معرفی میکروکنترلر ARM

میکروکنترلر ARM یکی از خانواده های پردازنده های CPU مبتنی بر معماری RISC است که توسط Advanced RISC Machines طراحی شده است. ARM پردازنده های چند هسته ای 32 بیتی و 64 بیتی RISC را تولید می کند. پردازنده های RISC برای انجام تعداد کمی از انواع دستورالعمل های کامپیوتری طراحی شده اند تا بتوانند با سرعت بیشتری عمل کنند و میلیون ها دستورالعمل را در هر ثانیه (MIPS) انجام دهند. ARM نوعی از معماری پردازنده های کامپیوتری است که در اینترنت اشیا کاربرد فراوانی دارد. پردازنده های ARM به طور گسترده در دستگاه های الکترونیکی مصرفی مانند گوشی های هوشمند، تبلت، پخش کننده های چند رسانه ای و سایر دستگاه های تلفن همراه استفاده می شوند. به خاطر کاهش مجموعه دستورالعمل ها، ترانزیستورهای کمتری نیاز دارند که این امر باعث کاهش اندازه ذرات برای مدار یکپارچه (IC) می شود. اندازه کوچک پردازنده ARM، کاهش پیچیدگی و کاهش مصرف انرژی کمتر، آنها را برای دستگاه های مینیاتوری مناسب می کند.

ویژگی های میکروکنترلر ARM

  • پشتیبانی مجازی سازی سخت افزار
  • عملکرد بالا با اجرای 64 بیتی و 32 بیتی
  • طراحی پیشرفته صرفه جویی در مصرف انرژی
  • اجرای single-cycle
  • مجموعه دستورالعمل مستطیلی
  • معماری Load/store

طراحی ساده پردازنده های ARM، پردازنده چند هسته ای کارآمد تر و برنامه نویسی ساده تر را برای توسعه دهندگان فراهم می کند. ARM نیز به بازار سرور آمده است. AMD نسخه های 8 هسته ای پردازنده های ARM را برای سری پردازنده های Opteron ارائه می دهد. سرورهای ARM یک تغییر مهمی در محاسبات مبتنی بر سرور را نشان می دهند. یک سرور سنتی x86 با هسته های 12، 16، 24 و یا بیشتر، با افزایش سرعت و پیچیدگی هر پردازنده و با استفاده ازقدرت و سرعت نیرو برای رسیدگی به کارهای محاسباتی مورد نیاز، عملکرد را افزایش می دهد. معماری ARM ابتدا توسط Acorn Computers در دهه 1980 توسعه یافت.

کاربرد میکروکنترلر ARM

میکروکنترلر ARM

پردازنده های ARM به طور گسترده ای در دستگاه های الکترونیکی مصرفی مانند تلفن های هوشمند، تبلت ها، پخش کننده های چندرسانه ای و سایر دستگاه های همراه پوشیدنی مورد استفاده قرار می گیرند. به دلیل مجموعه دستورالعمل کاهش یافته، آنها به ترانزیستورهای کمتری احتیاج دارند، که اندازه قالب کوچکتر را برای مدارهای مجتمع (IC) امکان پذیر می کند. اندازه کوچکتر پردازنده ARM، کاهش پیچیدگی و مصرف کمتر انرژی باعث می شود آنها برای دستگاه های کوچک شده به طور فزاینده مناسب باشند.

نظرتون درباره این نوشته چیه؟ عالیه بد نیست خوب نبود