معرفی Lisp
زبان Lisp دومین و قدیمی ترین زبان برنامه نویسی سطح بالا پس از Fortran است و از زمان توسعه آن تغییر زیادی یافته و تعدادی از گویش ها در طول تاریخ در خود داشته است.
امروزه، گویش های شناخته شده و همه منظوره ی Lisp عبارت اند از: Common Lisp و Scheme.
زبان برنامه نویسی Lisp توسط John McCarthy در سال 1958 اختراع شد، در حالی که وی در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) بود.
Lisp چیست؟
پس از ایجاد و توسعه زبان Lisp، اولین بار توسط استیو راسل در یک کامپیوتر IBM 704 اجرا شد.
این زبان برای برنامه های هوش مصنوعی مناسب است، زیرا اطلاعات نمادین را به طور موثر پردازش می کند.
در طی دهه های 1980 و 1990، تلاش هایی برای متحد کردن کار گروه های مختلف پیاده سازی که جانشینان Maclisp مانند ZetaLisp و NIL و غیره بودند.
این یک زبان Common است که می تواند به راحتی برای اجرای خاصی گسترش یابد. برنامه های نوشته شده در Common LISP وابسته به ویژگی های ماشین خاص، مانند طول کلمه و غیره هستند.
ویژگی های Common LISP
- مستقل از ماشین
- متدلوژی طراحی تکراری و گسترش پذیری آسان
- اجازه می دهد تا برنامه ها به صورت پویا به روز شوند
- دارای سطح بالای اشکال زدایی
- ارائه دهنده برنامه نویسی پیشرفته شی گرا
- ارائه سیستم ماکرو مناسب
- ارائه انواع گسترده داده مانند: اشیاء، سازه ها، لیست ها، بردارها، آرایه های قابل تنظیم، جداول هش، و نمادها
- مبتنی بر عبارت
- ارائه سیستم وضعیت شی گرا
- ارائه کتابخانه کامل I / O
- ارائه ساختارهای کنترل گسترده
اپلیکیشن های ساخته شده در LISP
اپلیکیشن های موفق و بزرگ ساخته شده در Lisp: