آنچه در این صفحه می خوانید:
- دواپس (DevOps) چیست؟
- نحوه کارکرد دواپس (DevOps)
- مزایای دواپس (DevOps)
- اهمیت دواپس (DevOps)
- فلسفه فرهنگی دواپس (DevOps)
- شیوه های دواپس (DevOps)
- ابزار های دواپس (DevOps)
- رویکرد سنتی در مقابل رویکرد دواپس (DevOps)
- رابطه بین Agile و دواپس (DevOps)
دواپس (DevOps) چیست؟
انتشار به سرعت محصولات جدید و یا ویژگی های جدید به بازار یک کار چالش بر انگیز برای سازمان ها در سراسر جهان است. سخت ترین کار این است که تمام گروه های متمایز مانند توسعه، تضمین کیفیت و عملیات IT را با هم هماهنگ می کنند تا کار را در سریع ترین زمان ممکن برای انتشار محصول در اسرع وقت انجام دهند. در یک دهه پیش اصطلاحی به نام DevOpsوجود نداشت. اما بعدا در سال 2009، مجموعه ای از فرایندها را برای همکاری و برقراری ارتباط با توسعه، تضمین کیفیت و عملیات فناوری اطلاعات به منظور کاهش زمان وارد کردن محصول به بازار تعریف شد که با عنوان DevOps نامیده می شود.
متدولوژی DevOps مجموعه ای از اقدامات طراحی شده برای غلبه بر شکاف بین توسعه، QA و عملیات توسط ارتباطات و همکاری موثر است که شامل روند ادغام مداوم با استقرار خودکار می شود. هدف این است که محیطی را برای توسعه، تست و انتشار محصول نرم افزاری به بازار تنظیم کنید. از نظر لغوی DevOps ترکیبی از "توسعه" (development) و "عملیات" (operations) می باشد که به مهندسی نرم افزار مربوط می شود. DevOps ترکیبی از فلسفه های فرهنگی، شیوه ها و ابزارهایی است که توانایی سازمان را برای ارائه اپلیکیشن ها و سرویس ها با سرعت بالایی افزایش می دهد: توسعه و بهبود محصولات با سرعت بیشتری نسبت به سازمان هایی که از توسعه نرم افزاری سنتی و فرآیندهای مدیریت زیرساخت استفاده می کنند انجام می شود. این سرعت سازمان ها را قادر می سازد تا بهتر به مشتریان خود سرویس دهند و به طور موثر در بازار رقابت کنند.
نحوه کارکرد دواپس (DevOps)
تحت یک مدل DevOps، تیم های توسعه و عملیات دیگر تیم های جدا از هم نیستند! گاهی اوقات این دو تیم به یک تیم واحد تبدیل می شوند که در آن مهندسان در کل چرخه عمر اپلیکیشن، از توسعه و تست گرفته تا استقرار وعملیات، کار می کنند و طیف وسیعی از مهارت ها را که به یک تابع محدود نمی شود توسعه می دهند. در برخی از مدل های DevOps، تیم های تضمین کیفیت و امنیت نیز ممکن است با توسعه و عملیات و در طول چرخه عمر برنامه، همسو تر شوند. هنگامی که امنیت هدف اصلی تیم DevOps باشد گاهی اوقات با عنوان DevSecOps معرفی می شود.
این تیم ها از روش ها برای خودکارسازی فرآیندهایی استفاده می کنند که از لحاظ تاریخی دستی و آهسته بوده اند. آنها از یک پشته فناوری و ابزار استفاده می کنند که به آنها کمک می کند تا سریعا اپلیکیشن ها را توسعه دهند. همچنین این ابزارها به مهندسان کمک می کند تا تسک های خویش را به طور مستقل انجام دهند (برای مثال استقرار کد یا فراهم کردن زیرساخت) که معمولا برای انجام آنها نیاز به یاری دیگر تیم ها بود. در نتیجه سرعت تیم افزایش می یابد.
مزایای دواپس (DevOps)
- سرعت: منجر به نوآوری بیشتر و سریعتر برای مشتریان، سازگارتر با تغییرات بازار، کسب نتایج بهتر در کسب و کار
- تحویل سریع:افزایش فرکانس و سرعت انتشار جهت نوآوری و بهبود سریعتر محصول
- قابلیت اطمینان:اطمینان از کیفیت به روز رسانی نرم افزار و تغییرات زیرساخت جهت تحویل سریعتر و حفظ تجربه مثبت کاربران نهایی
- مقیاس گذاری: بهره برداری و مدیریت زیرساخت ها و فرایندهای توسعه در مقیاس جهت مدیریت سیستم های در حال تغییر و پیچیده با ریسک کمتر
- بهبود همکاری: ایجاد تیم های مؤثرتر تحت مدل فرهنگی DevOps سبب ارزش هایی نظیر مالکیت و مسئولیت پذیری می شود
- امنیت: سرعت زیاد با حفظ کنترل و حفظ انطباق و استفاده از مدل DevOps بدون به خطر انداختن امنیت با استفاده از سیاست های انطباق خودکار، کنترل های fine-graine و تکنیک های مدیریت پیکربندی
اهمیت دواپس (DevOps)
نرم افزار و اینترنت دنیا و صنایع آن را از طریق خرید به سرگرمی و به بانکداری تبدیل کرده است. نرم افزار دیگر صرفا کسب و کار را پشتیبانی نمی کند؛ بلکه جزء جدایی ناپذیر از هر بخشی از کسب و کار شمار می رود. شرکت ها با مشتریان خود از طریق نرم افزار ارائه شده به عنوان سرویس آنلاین یا اپلیکیشن و در انواع دستگاه ها تعامل برقرار می کنند. آنها همچنین از نرم افزار برای افزایش بهره وری عملیاتی با تبدیل هر بخشی از زنجیره ارزش، مانند تدارکات، ارتباطات، و عملیات استفاده می کنند. به همان شیوه که شرکت های کالاهای فیزیکی در طول قرن بیستم با استفاده از خودکارسازی صنعتی محصولات خود را طراحی و ایجاد می کردند و تحویل می دادند، شرکت ها در دنیای امروز باید نحوه ساخت و ارائه نرم افزار را تغییر دهند.
فلسفه فرهنگی دواپس (DevOps)
انتقال به DevOps نیاز به تغییر در فرهنگ و ذهنیت دارد. در ساده ترین حالت، DevOps در مورد از بین بردن موانع بین دو تیم سنتی، توسعه و عملیات است. در برخی از سازمان ها ممکن است حتی گروه های توسعه و عملیاتی جداگانه وجود نداشته باشند؛ مهندسان ممکن است هر دو را انجام دهند. با DevOps، دو تیم با هم کار می کنند تا عملکرد توسعه دهندگان و اطمینان عملیات را بهینه سازی کنند. آنها همواره تلاش می کنند که به طور مداوم ارتباط برقرار کنند، کارایی را افزایش دهند و کیفیت خدمات ارائه شده به مشتریان را بهبود بخشند. سازمان هایی که از مدل DevOps استفاده می کنند، صرفنظر از ساختار سازمانی آنها، تیم هایی دارند که تمام چرخه های توسعه و زیرساخت را به عنوان بخشی از مسئولیت های خود مشاهده می کنند.
شیوه های دواپس (DevOps)
چندین شیوه کلیدی وجود دارد که به وسیله خودکار سازی و بهینه سازی فرایندهای توسعه نرم افزار و مدیریت زیرساخت کمک می کند تا سازمان ها سریعتر به نوآوری بپردازند. اکثر این روش ها با ابزار مناسب انجام می شود. شیوه مهم این است که به روز رسانی مکرر اما کوچک انجام شود. این امر نوآوری سریعتر سازمان ها برای مشتریان خود است. این به روز رسانی ها معمولا به شکل گام به گام هستند تا اینکه به روز رسانی های انجام شده تحت شیوه های انتشار سنتی باشند. به روز رسانی های مکرر اما کوچک، هر گونه استقرار را با ریسک کمتری انجام می دهد. آنها به تیم ها کمک می کنند تا سریعتر به باگ ها رسیدگی کنند، زیرا تیم می تواند آخرین استقراری را که باعث خطا شد شناسایی کند. اگرچه میزان و اندازه به روز رسانی ها زیاد است، سازمان هایی که از مدل DevOps استفاده می کنند، به روز رسانی ها را بیشتر از سازمان هایی که شیوه های توسعه نرم افزار سنتی را بکار می گیرند استقرار می کنند.
سازمان ها همچنین ممکن است از معماری میکروسرویس ها استفاده کنند تا اپلیکیشن های خود را انعطاف پذیر تر کنند. معماری میکروسرویس ها سیستم های بزرگ و پیچیده را به پروژه های ساده و مستقل تقسیم می کند. اپلیکیشن ها به چندین کامپوننت (سرویس ها) تقسیم می شوند که هر سرویس یک هدف یا یک تابع را دنبال می کنند و مستقل از اپلیکیشن ها و سرویس های همتای خود به طور کلی عمل می کنند. ترکیب میکروسرویس ها و افزایش فرکانس انتشار منجر به استقرارهای قابل ملاحظه ای شده است.
بنابراین، DevOps مانند ادغام مداوم و تحویل مداوم عمل می کند که این مسائل را حل می کند و سازمان ها به سرعت و به نحوی مطمئن و قابل اعتماد ارائه می دهند. شیوه های خودکارسازی زیرساخت، مانند زیرساخت ها به عنوان کد و مدیریت پیکربندی، کمک می کند تا محاسبات منابع، elastic و واکنش گرا باشد و مرتبا تغییر کند. علاوه بر این، استفاده از نظارت و ورود به سیستم به مهندسان کمک می کند تا عملکرد برنامه ها و زیرساخت را پیگیری کنند تا بتوانند به سرعت به مشکلات پاسخ دهند.
ابزار های دواپس (DevOps)
مدل DevOps متکی به ابزار موثر برای کمک به تیم ها جهت استقرار سریع و قابل اعتماد برای مشتریان خود است. این ابزارها تسک های دستی را خودکار می سازد، به تیم ها کمک می کند تا محیط های پیچیده را در مقیاس مدیریت کنند و مهندسان را تحت کنترل سرعت بالا که توسط DevOps فعال شده است نگه می دارد. آمازون وب سرویس (AWS) یا سرویس های وب آمازون خدماتی را ارائه می دهد که برای DevOps طراحی شده و برای اولین بار برای استفاده با AWS cloud ساخته شده اند. این سرویس ها به شما کمک می کند تا از روش های DevOps که در بالا شرح داده شده استفاده کنید. علاوه بر این، همانطور که DevOps همکاری توسعه، QA و عملیات می باشد، واضح است که یک ابزار تنها برای تمام نیازها مناسب نیست. بنابراین برای انجام تمام عملیات موفقیت آمیز، در هر مرحله، ابزارهای مختلفی وجود دارد.
- ابزارهای نظارت - Nagios، NewRelic، Graphite و غیره
- ابزار مجازی سازی و کانتینرسازی - Vagrant، وی ام ویر (VMware)، Xen، داکر (Docker) و غیره
- ابزارهای ساخت، تست و استقرار - جنکینز (Jenkins)، Maven، Ant، Travis، Bamboo، Teamcity و غیره
- ابزارهای مدیریت پیکربندی - پاپت (Puppet)، انسیبل (Ansible)، CHEF، Ubuntu Juju، cfengine و غیره
- ابزارهای Orchestration - ابزار Zookeeper، Noah و غیره
- ابزارهای سرویس های ابری - آژور (Azure)، اپن استک (Openstack)، Rackspace و غیره
ابزارهای مهم دیگر DevOps:
- گیت (GIT)
- سلنیوم (Selenium)
- ELK STACK
- SPLUNK
- VISUAL STUDIO IDE
- مای اس کیوال (MySQL)
- ردیس (Redis)
- جیرا (JIRA)
ابزارهای دیگری نیز وجود دارد که می توانند برای ادغام کد، کنترل نسخه و غیره جهت اعمال فرآیندهای DevOps بکار گرفته شوند.
رویکرد سنتی در مقابل رویکرد دواپس (DevOps)
در متد سنتی آبشار، توسعه دهنده کدها را طبق الزامات در محیط محلی خود می نویسد. هنگامی که محصول ساخته شد، تضمین کیفیت (QA) محصول را در محیطی شبیه محیط تولید تست می کند. در نهایت هنگامی که الزامات مورد نظر برآورده می شود، محصول برای استفاده منتشر می شود. کل فرایند زمان زیادی را از رفع الزامات گرفته تا استقرار محصول برای عملیات صرف می کند. همانطور که هر دو گروه توسعه و عملیات به طور مستقل عمل می کنند، زمانی که محصول بعد از مدت زمان طولانی تر منتشر شود، شانس داشتن نقص بالاتر می رود.
همچنین ممکن است محصولات آن طور که انتظار می رفت کار نکند و یا ممکن است با برخی از موانع روبرو شود. در حالیکه فرآیند DevOps رویکرد بهبود یافته برای مقابله با این شرایط دارد. این رویکرد بر ارتباط و همکاری تیم توسعه، تیم QA و تیم عملیات تاکید می کند تا توسعه مداوم، ادغام مداوم، تحویل مداوم و نظارت بر فرایندها را با کمک ابزارهای مختلف، که شکاف بزرگ بین آنها را پر کرده و به سرعت کار برای انتشار سریعتر کمک می کند انجام دهد. انتشار سریع تر سازمان ها را قادر می سازد تا به سرعت به تغییرات مورد نیاز کسب و کار پاسخ دهند.
رابطه بین Agile و دواپس (DevOps)
DevOps با توجه به یکی از مزایای مهم متد توسعه Agile Software موجودیت پیدا کرده است که به سازمان اجازه می دهد تا سریعا محصول را منتشر کند. اما افزودن فرآیندهای بیشتر، DevOps را از چابک (Agile) متمایز می کند. اصول Agile فقط در فرایندهای توسعه و QA اعمال می شود که به ایجاد تیم های کوجک برای ساخت و انتشار نرم افزارهای کاری در یک دوره کوتاه که به عنوان اسکریپت شناخته می شود باور دارند. تیم تنها بر روی سرعت بالا تمرکز داشت و ارتباطی با عملیات وجود نداشت.
در حالی که DevOps بیشتر بر روی تعامل بدون وقفه تیم های توسعه، QA و عملیات در طول چرخه عمر توسعه متمرکز بود. تیم عملیاتی باید به طور مداوم با تیم توسعه در بحث در مورد اهداف پروژه، جدول زمانی انتشار در سطح بالا و سایر نیازهای کسب و کار مشارکت کنند. از ابتدا، تیم عملیاتی باید الزامات مربوط به عملیات را به تیم توسعه ارائه دهد و همچنین نیاز به اعتبار آنها دارد. نظارت مداوم پروژه با استفاده از ارتباطات ثابت و موثر، امکان تغییر سریع را فراهم می کند.