آنچه در این صفحه می خوانید:
- عکاسی چیست؟
- تاریخچه عکاسی
- انواع عکاسی
- تکنیک های عکاسی
- انواع فرمت فایل در عکاسی
- نرم افزار های عکاسی
- چگونه می توانم یک عکاس مبتدی شویم؟
- چه کار هایی می توانیم با عکاسی انجام دهیم؟
- بازاریابی عکاسی
- پیامدهای اجتماعی و فرهنگی عکاسی
عکاسی چیست؟
عکاسی هنر، کاربرد و تمرین ایجاد تصاویر با دوام با ضبط نور یا تابش الکترومغناطیسی، بصورت الکترونیکی با استفاده از سنسور تصویر است، یا از نظر شیمیایی با استفاده از ماده حساس به نور مانند فیلم عکاسی ایجاد می شود. این کار در بسیاری از زمینه های علمی، تولیدی (به عنوان مثال، فوتولیتوگرافی) و تجارت و همچنین کاربردهای مستقیم آن برای تولید هنر، فیلم، اهداف تفریحی، سرگرمی و ارتباط جمعی مورد استفاده قرار می گیرد. به طور معمول، از لنز برای متمرکز کردن نور منعکس شده یا ساطع شده از اشیاء به یک تصویر واقعی روی سطح حساس به نور در داخل دوربین استفاده می شود. با داشتن سنسور تصویر الکترونیکی، در هر پیکسل بار الکتریکی تولید می کند، که به صورت الکترونیکی پردازش می شود و در یک فایل تصویری دیجیتالی برای نمایش یا پردازش ذخیره می شود. نتیجه با امولسیون عکاسی، یک تصویر نهفته نامرئی است که بعداً از نظر شیمیایی "به یک تصویر مرئی" تبدیل می شود، بسته به هدف از مواد عکاسی و روش پردازش، negative یا positive است. یک تصویر negative روی فیلم به طور سنتی برای ایجاد تصویر positive بر روی پایه کاغذ، معروف به چاپ، یا با استفاده از enlarger یا با چاپگر استفاده می شود.
تاریخچه عکاسی
فناوری های پیشرو
عکاسی نتیجه ترکیب چندین کشف فنی است،که به دیدن یک تصویر و گرفتن تصویر مربوط می شود. کشف دوربین مبهم ("اتاق تاریک") که تصویری از یک صحنه را ارائه می دهد به چین باستان باز می گردد. ریاضیدانان یونانی ارسطو و اقلیدس بطور مستقل دوربین مبهم را در سده های 5 و 4 قبل از میلاد توصیف کردند. در قرن ششم میلادی، آنتیمیوس از ترول، ریاضیدان بیزانس، در آزمایشات خود از نوعی دوربین مبهم استفاده کرد.
اختراع
اولین عکس برداری دائمی تصویری است که در سال 1822 توسط مخترع فرانسوی نیکفور نیپس تولید شد، اما در تلاش بعدی برای تهیه نسخه هایی از آن از بین رفت. نیپس در سال 1825 دوباره موفق شد. در 1826 یا 1827، وی نمایی از پنجره را در لو گراس، اولین عکس زنده مانده از طبیعت را ایجاد کرد. (یعنی تصویر یک صحنه در دنیای واقعی، همانطور که در دوربین توسط لنز تشکیل شده است).
فیلم
Hurter و Driffield کار پیشگامانه در مورد حساسیت به نور امولسیون های عکاسی را در سال 1876 آغاز کردند. کار آنها باعث شد تا اولین اندازه گیری کمی از سرعت فیلم ابداع شود. اولین رول فیلم انعطاف پذیر عکاسی توسط جورج ایستمن در سال 1885 به بازار عرضه شد، اما این "فیلم" اصلی در واقع یک روکش روی پایه کاغذ بود. به عنوان بخشی از پردازش، لایه تحمل تصویر از کاغذ جدا شده و به پشتیبانی ژلاتین سخت شده منتقل می شود. اولین فیلم رول پلاستیک شفاف به دنبال آن در سال 1889 از نیتروسلولوز بسیار قابل اشتعال ("سلولوئید") ساخته شد، که امروزه معمولاً "فیلم نیترات" نامیده می شود.
سیاه و سفید
در اصل، تمام عکس ها تک رنگ یا سیاه و سفید بودند. حتی پس از آنکه فیلم رنگی به راحتی در دسترس بود، به دلیل هزینه کم و ظاهر عکاسی "کلاسیک"، عکاسی سیاه و سفید برای دهه ها همچنان به سلطه خود ادامه داد. تقابل بین مناطق تاریک، عکاسی سیاه و سفید را تعریف می کند. توجه به این نکته ضروری است که تصاویر تک رنگ لزوماً از سیاه خالص، سفید و سایه های خاکستری متوسط تشکیل نشده اند بلکه بسته به فرایند می توانند سایه هایی از یک رنگ خاص را در بر گیرند. به عنوان مثال فرایند سیانوتیپی تصویری متشکل از رنگ های آبی تولید می کند. فرآیند چاپ آلبوم برای اولین بار بیش از 170 سال پیش مورد استفاده قرار گرفت، رنگ های قهوه ای تولید می کند.
رنگ
عکاسی رنگی از آغاز دهه 1840 مورد کاوش قرار گرفت. آزمایش های اولیه در رنگ نیاز به قرار گرفتن در معرض نور بسیار طولانی (ساعت ها یا روزها برای تصاویر دوربین) داشتند و نمی تواستند عکس را "تعمیر" کنند تا از رنگ شدن سریع در معرض نور سفید جلوگیری کند. اولین عکس رنگی دائمی در سال 1861 با استفاده از اصل جداسازی سه رنگی که نخستین بار توسط فیزیکدان اسکاتلندی جیمز کلرک ماکسول در سال 1855 منتشر شد گرفته شده است. اساس تقریبا همه فرآیندهای رنگی عملی، ایده ماکسول این بود که سه عکس سیاه و سفید جداگانه بگیرد. از طریق فیلترهای قرمز، سبز و آبی این کار را انجام دهد. این امر سه کانال اصلی لازم برای ایجاد مجدد تصویر رنگی را به عكاس ارائه می دهد. چاپ رنگی روی کاغذ می تواند با قرار دادن چاپ های کربن از سه تصویر ساخته شده در رنگ های مکمل آنها، یک روش تفکیک کننده تولید مثل رنگ است که در اواخر دهه 1860 توسط لوئیس دوکوس دو هورون پیشگام شد.
انواع عکاسی
عکاسی معماری
عکاسی معماری، شاخه ای از عکاسی است که در آن از آثار معماری و ساختمان ها عکسبرداری می شود. در عکاسی معماری، دو فاکتور زاویه دید و نوع لنز مهم اند، زیرا معمولاً آثار معماری بزرگ هستند و عکاس هم نمی تواند به اندازهٔ کافی از آن ها فاصله بگیرد؛ به همین دلیل لازم است که زاویهٔ دید لنز زیاد باشد، یعنی فاصله کانونی کم باشد تا عکاس بتواند همهٔ ساختمان و بنا را در کادر قرار دهد.
عکاسی اشیا
عکاسی اشیا شاخه ای از هنر عکاسی است که به ثبت تصویر از اشیا و معمولاً غیر متحرک و اشیاء محیط پیرامون می پردازد. عکاسی از اشیادر حقیقت جزو سبک های مشکل عکاسی محسوب می شود، عکاسان این سبک باید توانایی نور سنجی دقیق را داشته و از ذوق ترکیب بندی بالایی برخوردار باشند. هدف اصلی در عکاسی طبیعت بی جان، بیان ایده و مفهومی خاص، به ساده ترین و روشن ترین شکل ممکن است. وجه تمایز اصلی این سبک با سایر سبک ها، به چیدمان صحنهٔ عکس مربوط است. چیدمان در حقیقت همان چیدن صحنه عکس و ساختن صحنه است. در این سبک، عکاسان بیشتر عناصر عکس را می سازند تا اینکه صرفاً سرگرم عکاسی باشند.
عکاسی نجومی
عکاسی نجومی شاخه ای از عکاسی است که به وسیله تلسکوپ و با روشهای مختلف از ستاره ها و سیارات عکسبرداری می کند. زمان نوردهی این عکس ها معمولاً از چند دقیقه تا چند ساعت، متفاوت است. البته با دوربین عکاسی و با هر لنزی می توان از ستاره ها و سیاره های نزدیک عکس گرفت. در این نوع عکاسی استفاده از سرعت B برای نوردهی طولانی متداول است.
عکاسی ورزشی
عکاسی ورزشی، شاخه ای از عکاسی است که در آن از صحنه های ورزشی و ورزشکاران عکسبرداری میشود. در این نوع عکاسی، تجهیزات و ابزار ها نقش مهمی دارند زیرا سوژه متحرک است و عکاس هم از صحنه دور است بنابراین داشتن لنزهای قدرتمندی همچون تله و زوم لازم است. همچنین دوربین هم باید قابلیت استفادهٔ پیاپی شاتر را داشته باشد.
عکاسی پرتره
عکاسی پرتره، شاخهای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می شود. عکاسی پرتره انواع مختلفی دارد، اما در همه آن ها تمرکز عکس بر روی چهره اشخاص است. پرتره تنها یک عکس ساده نیست، بلکه نمایانگر افکار، اخلاق و خصوصیات فردی سوژه است. معمولاً فاصله های کانونی لنزهای مورد استفاده برای عکاسی پرتره بخاطر بار روانی لنزهای واید و نرمال، از دو برابر نرمال به بالا و بخاطر کاهش شدید عمق میدان وضوح در لنزهای تله بلند، کمتر از چهار برابر لنز نرمال است. بهتر است عکس های پرتره را با عمق میدان کم (یعنی با دیافراگم باز) تهیه کرد تا پس زمینه محو شده و سوژه با تاکید بیشتری دیده شود.
عکاسی طبیعت
عکاسی طبیعت به شاخه ای از عکاسی گفته می شود که گیاهان، جانوران، کوه ها یا صخره ها به نحوی ثبت شده باشند که در آن هیچ گونه اثر مستقیم یا غیر مستقیمی از حضور انسان دیده نشود، گیاهان پرورش داده شده از سوی انسان، راه ها، حیوانات اهلی یا حیوانات وحشی خارج از محیط زیست اصلی خود، هیچ یک در عکس طبیعت نباید حضور داشته باشند.
عکاسی حیات وحش
عکاسی حیات وحش، شاخه ای از عکاسی است که در آن از حیوانات و جانوران عکسبرداری می شود. عکاسی در این سبک، نیاز به دانش بالا و تجربه فراوان در زمینه عکاسی و آشنایی با رفتار حیوانات گوناگون دارد. عکاسان باید توان اثبات طبیعی بودن تصاویر را داشته باشند. عکس از حیوانات در باغ وحش، حیوانات دست آموز و اهلی شده و سایر موارد مشابه عکس طبیعت محسوب نمی شوند. در این نوع عکاسی، دهانه باز لنز برای دستیابی به سرعت بالا و ثبت سوژه در حال حرکت و محو کردن پس زمینه استفاده می شود. همچنین عکاسان حیات وحش، از لنز تله استفاده می کنند، بنابراین عکاسان حیات وحش احتیاج به سه پایه دارند. آن ها همچنین برای این که بتوانند به حیات وحش نزدیکتر شوند احتیاج به وسایلی برای استتار دارند.
عکاسی منظره
عکاسی از مناظر، به عکاسی از جهان پیرامون می پردازد، حضور انسان یا عناصر انسانی، در این سبک محدودیتی ندارد. توانایی در دیدن زیباترین ترکیب بندی در منظره و تصور آن که در چاپ نهایی چگونه به نظر می رسد و همچنین انتقال الهام عکاس به بیننده از مهم ترین ماهیت های عکاسی منظره است. برای عکاسی از چشم اندازها، عکاسان معمولاً از لنز واید، سه پایه و بسته ترین دیافراگم (۱۱ تا ۲۲) برای به دست آوردن بیشترین عمق میدان استفاده می کنند.
عکاسی خبری
عکاسی خبری یا فتوژورنالیسم به عکس هایی گفته می ود که پیام و هدف اصلی آن ها خبررسانی است. عکاسان خبری، همان نویسندگان مقاله و مخبران خبر به وسیله تصویر یا همان عکس هستند. عکاسی خبری هنری است که برای قصه گویی عکاسانه به کار گرفته می شود تا زندگی را مستند کند. فتوژورنالیسم ما را به عکس هایی ارجاع می دهد که یک داستان را بیان می کند. در فتوژورنالیسمم روایت عکس مقدم بر قضاوت است، یعنی باید عکس، دیگران را به قضاوت بکشد. در فتوژورنالیسمم، عنوان یا مضمون مقدم بر عکس است و باید به مخاطبان و بینندگان و کسانی که داوری می کنند کمک کند تا خودشان داستان یا ماجرا را کشف کنند.
عکاسی شب
عکاسی در شب، به عکاسی در فضای آزاد در ساعات شب گفته می شود. در عکاسی شب، معمولا از دیافراگم های بسته و زمان های نوردهی طولانی استفاده می کنند. البته در این حالت عمق میدان کم می شود. در این حالت، نقاط نورانی متحرک به صورت خطی نورانی و کشیده در صفحه حساس عکاسی ثبت می شوند. اما اگر مدت نوردهی افزایش یابد، نویز تصویر نیز زیاد می شود.
عکاسی ماکرو
عکاسی ماکرو شاخه ای از عکاسی است که از نمای نزدیک و به طور معمول از سوژه های کوچک عکسبرداری می کند. به طور کلاسیک، سوژه موجود در یک تصویر ماکرو بزرگ تر از اندازهٔ آن در طبیعت است. به هر شکل امروزه تصویر برداری ماکرو، تهیه تصویر از سوژه در ابعاد بزرگتر و واضح تر از آن چیزی است که در حیات دیده می شود.
عکاسی صنعتی
عکاسی صنعتی یکی از شاخه های عکاسی می باشد که به سفارش یک سازمان صنعتی صورت می پذیرد و به ثبت فرایندهای تولید، محصولات، سازمان کار، کارکنان یا تجهیزات سازمانی می پردازد. عکس صنعتی ممکن است با مقاصد داخلی (به عنوان مثال اداری یا روابط صنعتی) یا خارجی (به عنوان مثال تبلیغات یا روابط عمومی) بکار گرفته شود.
تکنیک های عکاسی
پانوراما
پانوراما (Panorama) تکنیکی است که سبب ایجاد عکس هایی با فضای وسیع تری نسبت به عکس های معمولی می شود. نحوه ساخت آن ها چنین است که با کنار هم قرار دادن تعدادی عکس معمولی به وجود می آیند. در این تکنیک، باید عکس های بیش تری از صحنه ثبت کرد و سپس با استفاده از نرم افزار آن ها را به هم چسباند. تعداد عکسی که برای ثبت یک عکس پانوراما لازم است، بستگی به فاصله کانونی دارد. هرچه فاصله کانونی بیش تر باشد، (یعنی بزرگنمایی بیش تر و زاویه دید کمتر) در هر عکس قسمت کمتری از صحنه جای می گیرد و در نتیجه، باید عکس های بیش تری گرفت.
پنینگ
پنینگ (Panning) یا کنار گردی دوربین، نام تکنیکی در عکاسی می باشد که برای نشان دادن تحرک سوژه ها به کار می رود. پنینگ در حقیقت به حرکات افقی، عمودی یا چرخشیِ یک تصویر ثابت یا ویدئو اشاره دارد. در این تکنیک یا سوژه اصلی متحرک است که آن را از محیط ثابت اطرافش مجزا می کند یا سوژه ثابت است و دوربین حرکت می کند که عکاسی هر دو حالت منجر به القای حس تحرک در عکس می شوند. کاهش سرعت شاتر باعث بیشتر نمایان شدن تحرک در عکس می گردد. عکسبرداری به این شیوه کار مشکلی است. زیرا باید سرعت شاتر مناسبی انتخاب شود و سرعت شاتر مناسب، بستگی به سرعت سوژه دارد. از طرف دیگر، باید چرخش یا حرکت دوربین هم کاملاً مناسب باشد و در غیر این صورت سوژه هم محو می شود، یک ابزار مناسب برای این تکنیک، تک پایه است.
ضد نور
ضد نور تکنیکی است که در آن منبع نور در پشت سوژه قرار دارد و در قوی ترین حالت به دلیل تندی نور، سایه ای از سوژه بر روی عکس ایجاد می شود. زیباترین حالت زمانی پیش می آید که خورشید در حال طلوع یا غروب است و پس زمینه به رنگ نارنجی یا زرد مشخص می شود. عکاسی ضدنور یکی از روش های انتقال اندوه، احساس و حالت های عاطفی به بیننده است. ممکن است بیننده با دیدن این نوع عکس ها به درک درست و واضحی از سوژه نرسد، اما بخش تیره و سیاه تصویر باعث شکل گیری قدرت تخیل بیننده می شود.
اچ دی آر (HDR)
تصویر برداری دامنه دینامیک بالا (High Dynamic Range Imaging) یا HDR به مجموعه ای از تکنیک هایی گفته می شود که نسبت به روش های معمول، امکان وجود دامنه دینامیک روشنایی بیشتری بین نقاط تاریک و روشن را فراهم می کنند. عکس های اچ دی آر با ترکیب چند عکس به وجود می آیند. برای هر عکس اچ دی آر، باید چند عکس با کادر کاملاً یکسان تهیه کرد (معمولاً ۳ یا ۵ عکس) و هر عکس باید با نوردهی خاصی گرفته شده باشد. به این ترتیب که یک عکس با نوردهی معمولی و بقیه عکس ها با نوردهی های کمتر و بیشتر. هدف از عکاسی اچ دی آر، افزایش محدوده دینامیکی است و با ترکیب محدوده دینامیکی محدود عکس ها، به عکسی با محدوده دینامیکی بزرگ، که اچ دی آر نامیده می شود دست پیدا میکنیم.
مادون قرمز
عکاسی مادون قرمز (Infrared photography) تکنیکی است که هنگام عکسبرداری، قسمت مرئی نور حذف شده و فقط پرتو های مادون قرمز ثبت می شوند. رفتار انعکاسی مادون قرمز با نور مرئی فرق دارد و چون چشم انسان مادون قرمز را نمی بیند، عکس هایی به وجود می آید که در واقعیت دیده نمی شوند. نمونه ای از تفاوت ها، انعکاس گیاهان است که در عکاسی مادون قرمز، به رنگ سفید ثبت می شوند. برای عکاسی مادون قرمز به فیلتر مادون قرمز نیاز است. این فیلتر نور مرئی را حذف می کند و فقط نور مادون قرمز را از خود عبور می دهد.
انواع فرمت فایل در عکاسی
5 فرمت اصلی وجود دارد که در آن می توانید تصاویر را ذخیره کنید. چرا یکی را بر دیگری ترجیح می دهید و تفاوت ها در چیست؟
TIFF (همچنین با عنوان TIF شناخته می شود)
TIFF مخفف Tagged Image File Format است. تصاویر TIFF اندازه فایل های بسیار بزرگی ایجاد می کنند. تصاویر TIFF فشرده نشده هستند و بنابراین اطلاعات زیادی با جزئیات دارند (به همین دلیل فایل ها بسیار بزرگ هستند) TIFF از نظر رنگ نیز بسیار انعطاف پذیر هستند (می توانند مقیاس خاکستری یا CMYK برای چاپ یا RGB برای وب باشند) و محتوا (لایه ها، برچسب های تصویر). TIFF رایج ترین نوع فایل مورد استفاده در نرم افزار عکس (مانند فتوشاپ) و همچنین نرم افزار چیدمان صفحه (مانند Quark و InDesign) است، زیرا یک TIFF حاوی داده های تصویر زیادی است.
JPEG (همچنین با عنوان JPG شناخته می شود)
JPEG مخفف Joint Photographic Experts Group است که این استاندارد را برای این نوع فرمت بندی تصویر ایجاد کرده است. فایل های JPEG تصاویری هستند که برای ذخیره اطلاعات زیادی در یک فایل با اندازه کوچک فشرده شده اند. اکثر دوربین های دیجیتالی عکس ها را با فرمت JPEG ذخیره می کنند زیرا در این صورت می توانید در یک کارت دوربین بیشتر از آنچه می توانید با سایر فرمت ها عکس بگیرید. JPEG به شکلی فشرده شده است که به منظور کوچک کردن فایل، برخی از جزئیات تصویر را در طول فشرده سازی از دست می دهد (و به این ترتیب فشرده سازی "گمشده" خوانده می شود).
از فایل های JPEG معمولاً برای عکس بر روی وب استفاده می شود زیرا آنها یک فایل کوچک ایجاد می کنند که به راحتی در یک صفحه وب بارگذاری می شود و همچنین به نظر خوب می رسد. فایل های JPEG برای نقشه ها یا آرم ها یا گرافیک ها بد هستند، زیرا فشرده سازی باعث می شود آنها "bitmappy" به نظر برسند (خطوط مبهم به جای مستقیم).
GIF
GIF مخفف Graphics Interchange Format است. این فرمت تصاویر را فشرده می کند، اما فرق آن JPEG، فشرده سازی بدون ضرر است (هیچ جزئیات در فشرده سازی از بین نمی رود، اما فایل نمی تواند به اندازه JPEG ساخته شود). GIF ها همچنین دارای محدوده رنگی بسیار محدود و مناسب برای وب هستند اما برای چاپ مناسب نیستند. این فرمت هرگز به دلیل تعداد محدودی رنگ، برای عکاسی استفاده نمی شود. GIF ها همچنین می توانند برای انیمیشن ها استفاده شوند.
PNG
PNG مخفف Portable Network Graphics Network است. این به عنوان یک فرمت باز برای جایگزینی GIF ایجاد شد زیرا اختراع ثبت شده برای GIF متعلق به یک شرکت بود و هیچ کس دیگری نمی خواست هزینه صدور مجوز را بپردازد. همچنین امکان طیف کاملی از رنگ و فشرده سازی بهتر را فراهم می آورد. تقریباً به طور انحصاری برای تصاویر وب استفاده می شود، هرگز برای چاپ تصاویر. برای عکس ها، PNG به اندازه JPEG خوب نیست، زیرا فایل ای بزرگتر ایجاد می کند. اما برای تصاویر با برخی از متن یا هنر خط، بهتر است، زیرا تصاویر کمتر "مضحک" به نظر می رسند. هنگامی که از Mac خود تصویر می گیرید، تصویر حاصل PNG است - احتمالاً به این دلیل که اکثر تصاویر ترکیبی از تصاویر و متن هستند.
فایل های تصویری خام (Raw)
فایل های تصویر خام (Raw) حاوی داده های مربوط به دوربین دیجیتال (معمولاً) هستند. فایل ها خام خوانده می شوند زیرا هنوز پردازش نشده و بنابراین هنوز ویرایش یا چاپ نشده اند. فرمت های خام زیادی وجود دارد، هر شرکت دوربین غالباً دارای فرمت اختصاصی خود است. فایل های خام معمولاً حاوی حجم گسترده ای از داده ها هستند که فشرده نشده اند. به همین دلیل، اندازه فایل خام بسیار بزرگ است. معمولاً، آنها قبل از ویرایش و تصحیح رنگ به TIFF تبدیل می شوند.
نرم افزار های عکاسی
فتوشاپ (Photoshop)
فتوشاپ یا کارگاه عکس و نوعی پردازشگر گرافیکی می باشد که توسط شرکت ادوبی (Adobe) تولید شده است. فتوشاپ یک نرم افزار ادیت عکس است که به راحتی میتوان در لایه های مختلف تغییرات مورد نظر را بروی عکس اعمال کرد مانند تغییر دادن نور عکس، کم و زیاد کردن کنتراست، حذف یا اضافه کردن قسمتی از عکس و ... هم چنین به راحتی میتوان چند عکس را با یکدیگر ترکیب و نیز میتوان یک عکس را از صفر تا صد دراین نرم افزار ایجاد کرد.
لایت روم (Lightroom)
لایت روم (Lightroom) یک نرم افزار ساخته شده توسط شرکت ادوبی که مخصوص عکاسی و عکاسان می باشد. در واقع، این برنامه زیر مجموعه برنامه فتوشاپ است با نام لاتین Adobe Photoshop Lightroom ولی دارای قابلیت هایی می باشد که در فتوشاپ موجود نیست. این نرم افزار شباهت بسیاری به نرم افزارهای Picasa و Apple Photos است و از لحاظ عملکرد تا حدودی مشابه یکدیگر هستند.
کار نرم‌افزار لایت روم، مدیریت تصویر بر پایه دیتابیس می باشد که به طور اتوماتیک اطلاعات متادیتای تصویر نظیر نام و نوع دوربین، تاریخ و زمان ثبت عکس، دیافراگم، سرعت شاتر، وایت بالانس و غیره را می خواند و به عنوان یک exif آن را شناسایی می کند و در آخر در یک بانک اطلاعاتی به نام کاتالوگ برای عکس ذخیره می‌کند. هدف اصلی لایت روم مدیریت عکس ها و مرتب کردن آنها نیز می باشد.
کپچر وان (Capture One)
Capture One یک ویرایشگر تصویر RAW است که توسط شرکت دوربین، فاز یک ساخته شده است. این نرم افزار مشابه سایر نرم افزارهای موجود در این لیست، اما با برخی تفاوت های قوی است.
چگونه می توانم یک عکاس مبتدی شویم؟
- خرید گران ترین تجهیزات را فراموش کنید. گرفتن عکس های بسیار زیبا با یک دوربین ارزان ممکن است. هرچه عکس بیشتری بگیرید، بیشتر می دانید که زمان روزرسانی دوربین، چه نوع دوربین و تجهیزاتی را انتخاب کنید.
- یک سه پایه را در نظر بگیرید. از طرف دیگر، یک سه پایه ارزان قیمت ارزش گرفتن دارد، به خصوص اگر دستانی لرزان داشته باشید. برای ثبات بیشتر، از عملکرد تایمر دوربین خود با یک سه پایه استفاده کنید.
- همیشه دوربین خود را با خود نگه دارید. گزینه های عکس اغلب زمانی اتفاق می افتند که حداقل انتظار از رخ دادن آن گزینه را دارید. اگر می توانید تجهیزات خود را نسبتا ساده نگه دارید، فقط یک کیسه دوربین کوچک و یک سه پایه، شاید بتوانید از آن در برخی فرصت های غیر منتظره استفاده کنید. یا اگر تلفن شما دوربین دارد، از آن برای یادداشت برداری در صحنه هایی که مایل به بازگشت با دوربین معمولی خود هستید، استفاده کنید.
- لیستی از عکس هایی را که می خواهید بدست آورید تهیه کنید. برای مواقعی که نمی توانید دوربین خود را همراه داشته باشید، در یک دفترچه کوچک مکان هایی را که می خواهید برگردید و عکاسی کنید، را یادداشت کنید. حتماً جزئیات مهمی مانند نورپردازی را توجه داشته باشید تا بتوانید در همان زمان روز یا در شرایط مناسب آب و هوا برگردید. اگر نمی خواهید یک دفترچه را حمل کنید، با استفاده از تلفن همراه این کار را انجام دهید.
- از عکس های موضوعی غافل نشوید. شاید برای عکس گرفتن در اتاق نشیمن یا حیاط خلوت خود چیز جالبی نبینید، اما سعی کنید با چشمان تازه به محیط اطراف آشنا باشید. شما ممکن است یک ترفند جالب از نور بگیرید یا تعدادی از گل های وحشی غیر منتظره در حیاط خود پیدا کنید. اغلب یک موضوع ساده بهترین عکس را می زند.
- از روند یادگیری لذت ببرید. بهترین بخش داشتن یک سرگرمی مانند عکاسی، این است هرگز از یادگیری آن خاتمه نمی یابد. الهام گرفتن از محیط اطراف را تمرین کنید. با چشمان یک عکاس به همه چیز نگاه کنید و فرصت هایی را خواهید دید که قبلاً هرگز ندیده اید.
- تنظیمات دوربین خود آزمایش کنید. شات شما ممکن است انعطاف پذیرتر و قدرتمندتر از آن باشد که تصور می کنید. همانطور که کاوش می کنید، سعی کنید سوژه های خود را با چندین تنظیم مختلف عکاسی کنید تا وقتی در رایانه عکس های خود را مشاهده می کنید،ببینید چه اثر هایی را دوست دارید.
- قوانین اساسی را بیاموزید. میزان اطلاعات در مورد عکاسی به صورت آنلاین می تواند بسیار زیاد باشد. به آنچه که عکاسان باتجربه تر درباره تکنیک می گویند، بروز باشید. شما باید قوانین را قبل از شکستن آن ها بدانید.
- مرتب عکس بگیرید. سعی کنید هر روز از چیزی عکس بگیرید. اگر نمی توانید این کار را انجام دهید، مطمئن شوید که به طور منظم تمرین می کنید، بنابراین آنچه را که آموخته اید فراموش نمی کنید.
- از آزمایش کردن نترسید. اگر از دوربین دیجیتال استفاده می کنید، هزینه خطا رایگان است. مشتاق باشید و ممکن است چیزی که دوست دارید را بدست آورید. مطمئنا چیزهای زیادی را در این فرآیند خواهید آموخت.
چه کار هایی می توانیم با عکاسی انجام دهیم؟
استودیو و عکاسی پرتره
اگر مهارت های فنی و چشم شما برای جزییات با تلاش و اشتیاق به انجام یک تجارت مطابقت دارد، آتلیه و عکاسی پرتره ممکن است برای شما به عنوان یک حرفه مورد پسند باشد. از مستند سازی روزهای اول زندگی یک نوزاد گرفته تا گرفتن عکس ارشد دبیرستانی برای سالنامه، کار شما به عنوان یک آتلیه و عکاس پرتره به شما امکان می دهد تا بسیاری از نقاط عطف و خاطرات مختلف را ضبط کنید. می توانید استودیوی خود را باز کرده و شغل خود را اداره کنید، یا در استودیوی مستقر در پرتره اشتغال پیدا کنید.
مناسبت ها
عروسی ها، فارغ التحصیلی ها و سالگرد ها همه موارد ویژه ای هستند که مردم می خواهند به خاطر بسپارند و شما به عنوان یک عکاس رویداد، شما برای همیشه چنین رویدادهایی را در فیلم جاودانه می کنید. مانند عکاسی استودیویی و پرتره، عکاسی رویداد به شما امکان می دهد که به عنوان یک صاحب مشاغل کوچک باشید. شما می توانید شرکت خود را اداره کنید یا برای یک عکاس رویداد مستقر کار کنید تا مهارت های خود را بعد از کسب مدرک خود بیشتر کند.
تبلیغات
هنگامی که یک شرکت به تصویری از محصول نیاز دارد که مطمئناً برای مصرف کنندگان جذاب باشد، یک عکاس تبلیغاتی ایده های خود را به زندگی منتقل می کند. عکاسی شما در تبلیغات، بروشورها و سایر نشریات نمایش داده خواهد شد و کار شما این است که مردم بخواهند چیزهایی را که در تصاویر شما نشان داده شده بخرند. به طور معمول، کار شما مستقل خواهد بود، اگرچه ممکن است فرصت های طولانی مدت برای کار مستقیم برای بازاریابی یا شرکت های تولید کننده پیدا کنید.
مد
از عکس گرفتن از عکس در هفته مد گرفته تا گرفتن عکس از مدل است، عکاسان تجاری و مد با همه چیز های شیک و پر زرق و برق کار می کنند. شما از مدل های مجلات در داخل استودیو و در محل عکس می گیرید. شما ممکن است به صورت آزاد یا در آژانس مدلینگ، طراح مد یا مجله مد کار کنید.
سفر
اگر عاشق بازدید از مکان های عجیب و غریب هستید و رویای سفر به جهان را دارید، ممکن است از حرفه عکاسی در مسافرت لذت ببرید. کار شما را به مقصدی در سراسر جهان می رساند که مکان های دیدنی، جاذبه ها، غذاها و افراد با دوربین خود را ثبت می کنید. به طور معمول کار آزاد، ممکن است عکس های شما در نشریات مسافرتی، روزنامه ها، مجلات و موارد دیگر ظاهر شود.
عکاس خبری
عکاسان خبری پس از خبرهای بزرگ، موضوع را تعقیب می کنند و برای همراهی با مقاله در روزنامه ها و مجلات عکس می گیرند. این عکس ها برای روایت یک داستان و ثبت دقیق لحظه ای از تاریخ است. اگر عاشق رویدادهای فرهنگی هستید و دایم در حال رصد اخبار قرار دارید، عکاس خبری یک مسیر شغلی است که باید در نظر بگیرید.
هنر های زیبا
اگر سلیقه شما در عکاسی کمی انتزاعی و هنری است، می توانید یک کار حرفه ای را پشت لنز خود دنبال کنید و کار خود را در گالری ها نشان دهید. این لزوما ساده ترین راه برای درآمدزایی در عکاسی نیست، اما برای افراد دارای فکر خلاق، ممکن است در حد ارزش مبارزه باشد.
تدریس
معلمان عکاسی مهارت های خود را با دانش آموزان برای ایجاد نسل بعدی عکاسان عالی به اشتراک می گذارند و اگر اشتیاق دارید به دیگران کمک کنید و می خواهید دانش خود را به اشتراک بگذارید، این می تواند شغلی برای شما باشد. می توانید در دبیرستان ها، کالج ها و استودیو های خصوصی کار پیدا کنید. برای کار در مدارس دولتی، علاوه بر مدرک عکاسی، باید یک گواهی تدریس نیز کسب کنید. تدریس می تواند پایدارترین گزینه شغلی در عکاسی باشد.
بازاریابی عکاسی
عکاسی یکی از کسب و کارهای نادر است که هر نوع دیگری از کسب و کار را در جهان عرضه می کند. اما هر عکاس هر نوع عکسی که ممکن است توسط هر نوع مشتری مورد نیاز باشد، نمی تواند بگیرد. پس شما می توانید جایگزین مناسب استراتژی های بازاریابی عکاسی (Photography Marketing) که می تواند کسب و کار راه اندازی کند داشته باشید. علی رغم آنچه بعضی ها می گویند، هیچ استراتژی بازاریابی مناسب و کاملی وجود ندارد. این بدین معنا است که صرفا استراتژی ارسال نمونه کار به مدیران هنری بالقوه و یا کارت پستال های پستی برای تبلیغ خدمات شما نیست.
هنگامی که اینترنت به استفاده عموم درآمد، مانع "توزیع" پدیدار شد. علاوه بر این، تصاویر دیجیتال به عنوان وسیله انتخابی مطلوب جایگزین فیلم شدند و فروش و بازاریابی به میزان قابل توجهی ارزان تر و برای عکاسان قابل دسترسی تر شد. امروزه بازاریابی دامنه، فرمت، مخاطبان و روش های خود را گسترش داده است. عکاسان هنوز ممکن است آژانس ها و سایر واسطه ها را به نمایندگی از آنها مورد هدف قرار دهند اما آنها همچنین به خریداران مستقیم نیز روی می آورند. این طرح بازاریابی پیچیده است زیرا این اهداف متفاوت نیاز به رویکردهای متفاوت دارند. علاوه بر این، مشتریان مختلف دارای درآمد مالی مختلفی هستند، بنابراین بخشی از معیار بازاریابی باید در بازده سرمایه گذاری تأثیر داشته باشد.
پیامدهای اجتماعی و فرهنگی عکاسی
سوالات زیادی در مورد جنبه های مختلف عکاسی وجود دارد. سوزان سانتاگ در فیلم On Photography (1977) عینیت عکاسی را رد می کند. این موضوعی است که بسیار مورد بحث در جامعه عکاسی است. Sontag استدلال می کند، "برای عکاسی، مناسب کردن چیزی است که از آن عکس گرفته می شود. این به معنای قرار دادن خود شخص در یک رابطه خاص با جهانی است که مانند دانش احساس می شود، و بنابراین قدرت را دوست دارد." عکاسان تصمیم می گیرند که از چه چیزی عکس بگیرند، چه عناصری را حذف کنند و چه زاویه ای را برای قاب عکس قرار دهند و این عوامل ممکن است منعکس کننده یک زمینه خاص اجتماعی-تاریخی باشد. در کنار این سطوح، می توان ادعا کرد که عکاسی نوع ذهنی از بازنمایی است.
عکاسی مدرن نگرانی های زیادی را در مورد تأثیر آن بر جامعه ایجاد کرده است. در پنجره عقب آلفرد هیچکاک (1954)، این دوربین به عنوان ارتقاء هوشیاری ارائه می شود. "اگرچه دوربین ایستگاه مشاهده است، اما عمل عکس گرفتن بیش از مشاهده منفعل است".
تصویربرداری دیجیتال نگرانی های اخلاقی را به دلیل سهولت در دستکاری عکس های دیجیتال در پردازش پس از آن ایجاد کرده است. بسیاری از روزنامه نگاران اعلام کرده اند که تصاویر خود را برش نخواهند داد و یا از ترکیب عناصر چند عکس برای ساختن "فتومونتاژ" ممنوع است، و آنها را به عنوان عکس "واقعی" منتقل می کنند. فناوری امروز ویرایش تصویر را حتی برای عکاس تازه کار نیز نسبتاً ساده کرده است. با این حال، تغییرات اخیر در پردازش در دوربین اجازه می دهد اثر انگشت دیجیتال از عکس ها برای تشخیص دستکاری به اهداف عکاسی پزشکی قانونی.
عکاسی یکی از شکل های جدید رسانه ای است که ادراک را تغییر می دهد و ساختار جامعه را تغییر می دهد. بیشتر دلهره ها توسط دوربین ها در رابطه با حساسیت زدایی ایجاد شده است. ترس از اینکه تصاویر نگران کننده یا آشکار در دسترس کودکان و جامعه به طور گسترده ای قرار گرفته است، افزایش یافته است. بخصوص، عکس های جنگ و پورنوگرافی باعث ایجاد تحریک می شود. سونتاگ نگران این است كه "برای عكاسی این است كه مردم را به اشیایی تبدیل كند كه به صورت نمادین در اختیار داشته باشند." بحث در مورد حساسیت زدایی با مباحثی درباره تصاویر سانسور شده همراه است. سانتاگ از نگرانی خود می نویسد که توانایی سانسور کردن تصاویر به این معنی است که عکاس توانایی ساخت واقعیت را دارد.
یکی از شیوه هایی که از طریق آن عکاسی جامعه را تشکیل می دهد، گردشگری است. جهانگردی و عکاسی برای ایجاد "نگاه توریستی" که در آن ساکنان محلی در لنز دوربین قرار گرفته و از آن تعریف می شوند، ترکیب می شوند. با این حال، همچنین استدلال شده است كه "نگاهی معكوس" وجود دارد كه از طریق آن، تصاویر بومی می توانند عكاس توریستی را به عنوان مصرف كننده كم عمق تصاویر قرار دهند. علاوه بر این، عکاسی موضوع بسیاری از آهنگ ها در فرهنگ عامه بوده است.
قانون
عکاسی هم در بسیاری از حوزه های قضایی محدود و هم توسط قانون محافظت می شود. حفاظت از عکس ها معمولاً از طریق اعطای حق چاپ یا حقوق اخلاقی به عکاس بدست می آید. در ایالات متحده، عکاسی به عنوان اولین اصلاحیه قانون محافظت می شود و هر کس آزاد است از هر آنچه که در فضاهای عمومی دیده می شود، مادامی که در نمای ساده باشد، عکاسی کند. در انگلستان، قانون اخیر (قانون مبارزه با تروریسم 2008) قدرت پلیس را برای جلوگیری از عکس گرفتن از مردم، حتی مطبوعات عکاسان، در مکان های عمومی افزایش می دهد. در آفریقای جنوبی، هر فرد ممکن است بدون مجوز خود، از هر شخص دیگری در فضاهای عمومی عکاسی کند و تنها محدودیت ویژه ای که ممکن است توسط دولت عکاسی نشود، مربوط به هر چیزی است که به عنوان امنیت ملی طبقه بندی می شود. هر کشور قوانین متفاوتی دارد.